کد مطلب:53212 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:167
در كتاب «ابانه» ابن بطه و «فضائل» احمد آمده: آن حضرت در كوفه خرما خرید و آن را در كنار عبای خود گرفت و با خود برد، مردم دویدند كه او را بگیرند و گفتند: ای امیر مؤمنان ما آن را می بریم؛ فرمود: صاحب عیال، خود به حمل آن شایسته تر است. ابوطالب مكی در «قوت القلوب» گوید: علی علیه السلام خرما و نمك را به دست خود حمل می كرد و می فرمود: لا ینقص الكامل من كماله ما جر من نفع الی عیاله «از كمال آدمی نمی كاهد كه منافعی را برای عیالش حمل كند و با خود ببرد». زید بن علی گوید: آن حضرت در پنج مورد كفشهای خود را به دست می گرفت و پا برهنه راه می رفت: روز عید فطر، روز عید قربان، روز جمعه (هر سه روز هنگام حركت برای نماز)، برای عیادت بیماران و در تشییع جنازه، شركت كرده، می فرمود:اینها جایگاهی الهی است و دوست دارم كه در آنها پابرهنه باشم. زاذان گوید: آن حضرت به تنهایی در بازارها راه می رفت و گمشده را راهنمایی و ضعیف را یاری می كرد، و بر فروشنده و بقال گذر نموده قرآن را برایش می گشود و این آیه را می خواند: «تلك الدار الاخرة نجعلها للذین لا یریدون علوا فی الارض و لا فسادا والعاقبة للمتقین.»[1] . «این سرای آخرت را برای كسانی قرار داده ایم كه در زمین قصد گردنكشی و تبهكاری ندارند، و عاقبت نیكو از آن پرهیزگاران است». امام صادق علیه السلام فرمود: امیرمؤمنان علیه السلام سواره به سوی یاران خود بیرون شد و آنها پشت سر او به راه افتادند، حضرت رو به آنان نموده، فرمود: آیا كاری داری؟ گفتند: نه، این امیرمؤمنان، ولی دوست داریم كه تو را همراهی كنیم. فرمود: بازگردید، كه همراهی پیاده با سواره، مایه فساد سواره و خواری پیاده است. و بار دیگر پشت سر حضرتش به راه افتادند، فرمودند: بازگردید، كه صدای پای همراهان در پشت سر مردان، مایه فساد دل مردان احمق است. هنگام ورود امام علیه السلام به شهر انبار دهقان های آنجا پیاده در برابر او دویدند، امام فرمود: این چه كاری است كه كردید؟ گفتند: ما بدین وسیله امیران خود را تعظیم می كنم. فرمود: به خدا سوگند كه امیران شما سودی از این كار نمی برند و شما هم در دنیا خود را به رنج و زحمت می افكنید و در آخرت به شقاوت دچار می سازید، و چه رنج و زحمت زیانباری است كه در پس آن كیفر و عذاب باشد! و چه راحتی سودمندی است كه امان از آتش را به همراه داشته باشد![2] و[3] .
امام صادق علیه السلام فرمود: امیر مؤمنان علیه السلام هیزم جمع می كرد و آب از چاه می كشید و جارو می زد، و فاطمه علیهماالسلام آرد و خمیر می ساخت و نان می پخت.